Տիրակալ Սի Ցզինպինը և արևմտյան զոմբի կառավարությունները

Սի Ցզինպինն ամրապնդում է իր իշխանական դիրքերը, Վլադիմիր Պուտինը երկաթե ձեռքով կառավարում է Ռուսաստանը, արևմտյան աշխարհն իր թույլ ու սահմանափակ ղեկավարներով ու կառավարություններով ներկայացնում է բոլորովին այլ պատկեր։
Բացառությամբ Ֆրանսիայի, որտեղ Էմանուել Մակրոնն ունի նշանակալից քաղաքական կշիռ, պատկերը բավականին տխուր է: Անգելա Մերկելը սեպտեմբերյան ընտրություններում ստացավ իր կուսակցության պատմության մեջ վատագույն արդյունքը և հիմա բարդ բանակցություններ է վարում կոալիցիոն կառավարություն ձևավորելու համար: Մեծ Բրիտանիայում Թերեզա Մեյը կորցրեց իր Պահպանողական կուսակցության բացարձակ մեծամասնությունը հունիսյան արտահերթ ընտրություններում և կառավարում է երկիրը հյուսիսիռլանդացի ուլտրապահպանողականների օգնությամբ, բավականին թուլացել է իր կոալիցիայի ներքին կոնֆլիկտներով։ Շարունակում է մնալ վարչապետ, որովհետև նրա կուսակցությունը հասկանում է, որ հիմա առաջնորդ փոխելու բաց պայքար մղելու ժամանակը չէ։ Անցած տարվա դեկտեմբերին Մատեո Ռենցիի հրաժարականից հետո Իտալիայում իշխանության եկավ Պաոլո Ջենտիլիոնեն` հարգարժան մարդ, որ չի վայելում ընտրողների աջակցությունը և անհրաժեշտ խարիզմա չունի: Իսպանիայում Մարիանո Ռախոյը խորհրդարանում փոքրամասնություն ունի, նրա կառավարումը մթագնել է Կատալոնիայի խնդիրը` վերջին տասնամյակի մեծագույն քաղաքական ճգնաժամը, նաև` կոռուպցիոն մեղադրանքները նրա կուսակցության հասցեին։ Հոլանդիայում 7 ամսվա անորոշությունից հետո ձևավորվեց նոր կոալիցիա, որ քաղաքական ակրոբատիկայի վառ նմուշ է` նույն սայլում են լիբերալներն ու քրիստոնեական ոչպահպանողականները։ Համաձայնության գալու համար` մի քանի նախարարություններում երկու նախարարներ նշանակվեցին։ Ավստրիայում կառավարության ձևավորման բարդ բանակցություններ են։

Ատլանտյան օվկիանոսի մյուս կողմում պատկերն ավելի լավը չէ: Առաջին հայացքից Դոնալդ Թրամփն իր ձեռքում է կուտակել անհավանական իշխանություն` նրա կուսակցությունը խորհրդարանի երկու պալատներում մեծամասնություն ունի: Գերագույն դատարանը իր ներկա դասավորությամբ նրա նկատմամբ թշնամաբար չի տրամադրված։ Այնուամենայնիվ, նախագահն ազատ չէ իր գործողություններում։ Պաշտոնը ստանձնելուց հետո անցած 9 ամսում նրան չի հաջողվել ընդունել հիշատակման արժանի որևէ օրենք։ Նա իր ավանդական գործընկերների (բացառությամբ` Իսրայելի) և միջազգային հանրության նշանակալից մասի անվստահությունն է հարուցում։

Լատինական Ամերիկայում իրավիճակը բավականին տաղտուկ է: Միակ բացառությունը Արգենտինան է` Մաուրիսիո Մակրին բարենորոգումների նախաձեռնություններով է հանդես գալիս և համոզիչ հաղթանակ տարավ օրենսդիր իշխանության ընտրություններում։ Մյուս երկրները ողբալի վիճակում են։ Տարածաշրջանային հսկա Բրազիլիան խրված է անվերջանալի քաղաքական ճգնաժամի մեջ ու թաթախված է կոռուպցիայում։ Միշել Թեմերի վարկանիշը հրեշավոր ցածր է և մշտապես 10 %-ից քիչ է։ Մեքսիկայում 2018-ին ընտրություններ են, և Պենյա Նետոն հաղթելու շանս չունի: Նա վաղուց արդեն կաղ բադիկ է, նոր ու արժանավոր թեկնածուներ քաղաքական հորիզոնում չեն երևում։
Կոլումբիայում Խուան Մանուել Սանթոսն ավարտում է նախագահական ժամկետը։ Պեդրո Պաբլո Կուչինսկին բարդությունների է բախվում Պերուում: Չիլիում նոյեմբերին ընտրություններ են, որոնց արդյունքները դժվար է կանխատեսել։

Ջաստին Թրյուդոյին Կանադայում և Սինձո Աբեին Ճապոնիայում նույնպես կարելի է դասել արևմտյան աշխարհի ուժեղ ղեկավարների շարքում` Մակրոնի ու Մակրիի կողքին: Արդյունքներն ամփոփելիս արևմտյան աշխարհի պատկերը տխուր է։ Անկասկած, տնտեսական ճգնաժամը այդ թուլության ու քաղաքական տարտղնվածության գլխավոր պատճառն է։ Հետաքրքիր կլիներ` ապագայից նայել ու տեսնել` արևմտյան երկրներին ինչքան վնաս է հասցրել քաղաքական թուլությունը։ Եվ` հավասարակշռության վերականգնման մեջ ինչ ներդրում կունենան արևմտյան հրաշալի արժեքները` ազատությունն ու իրավական պետությունը, որ արդեն երկար տարիներ, առանձին դեպքերում` դարեր, ստեղծել են բարենպաստ պայմաններ մտքի ազատության, գիտության զարգացման, ձեռներեցության, իննովացիաների ու հարստության ստեղծման համար։ ԱՄՆ-ի ու ԵՄ-ի համատեղ ՀՆԱ-ն առաջվա պես 3 անգամ մեծ է չինականից ու 30 անգամ ռուսականից։ ՆԱՏՕ-ի ռազմական բյուջեն 4 անգամ գերազանցում է չինականը, ալյանսի ռազմական հնարավորությունները Չինաստանից շատ ավելին են։ Աշխարհի բոլոր երիտասարդները երազում են կրթություն ստանալ Օքսֆորդում կամ Հարվարդում: Սիլիկոնի դաշտավայրը համաշխարհային իննովացիաների կենտրոնն է, ՈՒոլ Սթրիթը` ֆինանսական կենտրոնը։
Անդրեա ՌԻՑԻ, El Pais

Հ.Գ. Լավ, եթե ԱՄՆ-ի ու ԵՄ-ի համատեղ ՀՆԱ-ն առաջվա պես 3 անգամ մեծ է չինականից ու 30 անգամ ռուսականից, ՆԱՏՕ-ի ռազմական բյուջեն 4 անգամ գերազանցում է չինականը, ալյանսի ռազմական հնարավորությունները Չինաստանից շատ ավելին են, աշխարհի երիտասարդները երազում են կրթվել Օքսֆորդում կամ Հարվարդում, Սիլիկոնի դաշտավայրը իննովացիաների համաշխարհային կենտրոնն է, ՈՒոլ Սթիթը` ֆինանսական կենտրոնը, ո՞րն է եվրասկեպտիցիզմի պատճառը։ Ի՞նչ են ուզում եվրոպացիները ավելին` Սի Ցզինպի՞ն, թե՞ Պուտին է պետք նրանց իրենց ուժեղ ու երջանիկ զգալու համար։ Նրանք կորցրել են կյանքի համար պայքարի անհրաժեշտությունը և չգիտեն` որտեղ ծախսել կենսական էներգիան: Բարեկեցությունը ալարկոտ ու թուլամորթ է դարձնում: Ավելին ունենալու համար նրանց ազդակ է պետք, իսկ ավելին նրանց պետք չէ: Նրանք կամաց հանձնում են իրենց ունեցածը` իշխանություն, տնտեսություն, մշակույթ, սպորտ, ներգաղթյալներին ու նրանց ժառանգներին: Մի քանի սերունդ հետո Եվրոպայում սկսվելու է ազգային ազատագրական պայքար` տեղաբնակ աբորիգենների սակավաթիվ խմբերի ու նախկին միգրանտ մուսուլմանների հոծ զանգվածի հետ: Չհաղթելու հնարավորություն Եվրոպան չունի: Տիեզերական հավասարակշռությունը երկրի վրա չի կարող խախտվել։ Փառահեղ ժամանակներ կլինեն։

Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Հայաստանը Ծապլվարը չէ
• 2021. Աշխարհի ամենահզոր 5 բանակները
• Վրացական փոխատեղում՝ ի՞նչ սպասել Ղարիբաշվիլիի կառավարությունից
• Իրանը նորից մերձավորարևելյան խաղի կենտրոնում է
• Անգելա Մերկելի ելույթը Մյունխենի Անվտանգության հարցերով համաժողովում
• Ջո Բայդենի ելութը Անվտանգության հարցերով 2021-ի Մյունխենի վիրտուալ կոնֆերանսում
• Իրանը դառնում է ԵԱՏՄ անդամ, հաջորդը Ադրբեջանն է
• Վրաստանը քաոսի և հեղափոխության միջև
• Պատմական մանիպուլյացիա՝ ինչպես միշտ
• Երեք ամիս անց՝ ինչ են վճռել Ադրբեջանը, Հայաստանը և Ռուսաստանը
• Ինչո՞ւ է Բաքուն համաձայնել աշխատել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի հետ
• Սերժ Սարգսյան՝ անցյալի մասին ներկայի կտրվածքով
• Հայաստանը դիտարկում է Թուրքիայի հետ սահմանի բացման հնարավորությունը
• Փարիզը հակաթուրքական դաշինք է կազմում
• Ինչի՞ց է մահացել Չինգիզխանը իրականում
• Հերիք է Ցիցերոն խաղանք
• Մարտական դրոններ՝ ապագայի պատերազմը
• Էրդողանի մտրակն ու քաղցրաբլիթը Բայդենի համար
• 2050. Ինչ կա-չկա աշխարհում
• Երբ Երևանում կբացվի Թուրքիայի դեսպանատուն

Մեկնաբանություններ